Sinds zijn laureaatschap in de Koningin Elisabethwedstrijd 1991 staat Jan Michiels bekend om zijn zeer persoonlijke en veelgelaagde omgang met het pianorepertoire, door oud en nieuw in telkens wijzigende perspectieven te combineren. Talrijke opnames getuigen hierover – om er enkele te noemen : ‘Lost in Venice with Prometheus’, ‘The War of the Romantics’, ‘Slavic Soul’ (allen uitgegeven door Fuga Libera) bevatten muziek van Bach tot vandaag, gezien vanuit het standpunt van een uitvoerder die zijn programma’s vorm geeft vanuit een voortdurende dialoog met levende muziekgeschiedenis. Jan Michiels werkte inderdaad intens samen met componisten zoals o.a. Kurtág, Holliger, Lachenmann, Goeyvaerts, Groslot, Huber en Defoort. Eén van zijn voornaamste inspiratiebronnen is Luigi Nono, die in het centrum stond van zijn Doctoraat in de Kunsten ‘Teatro dell’Ascolto’ (2011).