The Monumental Years. Twee monumentale meesterwerken van tijdgenoten Rachmaninov en Ravel - tegenpolen in stijl en aanpak, maar bondgenoten in het vertalen van intense emoties.

-----

Rachmaninovs Derde Pianoconcert wordt vaak de “Mount Everest der concerti” genoemd. In 1910 bracht de componist dit nieuwe werk tijdens zijn eerste VS tournee, en speelde zelf de pianopartij. Het is een monumentale compositie: de lengte, de technische virtuositeit, de expressieve melodieën, het subtiele samenspel tussen piano en orkest maken er terecht een hoogtepunt uit Rachmaninovs oeuvre van. De definitieve doorbraak bij het grote publiek kwam pas vele jaren later dankzij de film “Shine” (1996), over de obsessieve fascinatie van pianist David Helfgott voor ‘Rach 3’.

Ravel was een tijdgenoot van Rachmaninov, maar hun stijlen konden niet verder uit elkaar liggen: Rachmaninov hield vast aan de weelderige romantiek, terwijl Ravel meer geïnteresseerd was in experiment en vernieuwing. Even monumentaal als Rach 3 is Ravels Daphnis et Chloé: weelderig, expressief en betoverend.