Kazushi Ono neemt een volgende stap – zeg gerust een reuzenpas – in zijn traject met Mahler. Met Brussels Philharmonic, het Vlaams Radiokoor, Octopus Kamerkoor en het Kinderkoor Opera Ballet Vlaanderen allemaal samen op de bühne wordt het proppen op het podium. Maar onze muziekdirecteur gidst iedereen vakkundig door deze partituur die hem mateloos fascineert.

-----

“Het is niets anders dan humor, vrolijkheid en een enorm plezier over de hele wereld,” zei Gustav Mahler op een van zijn positievere dagen over zijn Derde Symfonie. De muziek is heus wel wat veelzijdiger dan dat, maar “enorm” is ze zeker. Meer dan anderhalf uur muziek, met een gigantische strijkerssectie en passages voor altsolo, vrouwen- en jongenskoor.

Tijdens het componeren van de Derde Symfonie – een proces dat meer dan drie jaar in beslag nam – trok Gustav Mahler zich ’s zomers terug in een klein hutje aan de Attersee in Oostenrijk om daar in absolute stilte te kunnen schrijven.

Om zijn atelier zo geluidloos mogelijk te houden betaalde Mahlers zus Justine zelfs de plaatselijke jeugd om alle kraaiennesten in de omgeving weg te halen, zodat het luidruchtige getsjirp van de vogels haar broer niet kon storen. Misschien net daarom werd dit zo een beeldrijke symfonie. “Degenen die het plekje kennen, zouden het in de muziek moeten herkennen,” zei Mahler daarover. Dus hoor je in de noten regelmatig ook – jawel hoor – de lokale vogels kwetteren.