Zowel Le Sacre du Printemps als Amériques van Varèse schudden de luisteraar door elkaar. Beide componisten zetten de muziekgeschiedenis op zijn kop, hun werk schopte het dan ook tot hoekstenen van het modernistische repertoire.

-----

Igor Stravinsky pionierde met Le Sacre. Een eenzame hobo zet in. Heel rustig bouwt het orkest de muziek op, tot plots: PATS! BOEM! Ritmes komen de boel op stelten zetten, een hypnotiserende cadans waar je wel op móét bewegen.

Edgar Varèse deed er vervolgens nog een stevige percussieve schep bovenop met Amériques, een tour de force voor giga-tisch orkest, met maar liefst 14 percussionisten. De brute en seismische kracht was met niets vergelijkbaar en veroorzaakte een schokgolf. Toch vond de componist niet dat hij zijn tijd vooruit was: ‘Ik ben op tijd, maar de mensen lopen achter.’

Dirigeerkompanen Ilan Volkov en Concertgebouw-Maker Tom De Cock, zelf percussionist, nemen elk een van deze broederlijke composities voor hun rekening.