"I freed myself from what I had thought to be freedom." – John Cage

-----

Boulez, de man die muziek trachtte te herleiden tot rasters en reeksen, series en schema’s. Die componeerde met mathematische precisie. Cage, de man die muziek de vrije loop liet. Die het componeren in de handen van het lot legde. Het lijken twee werelden die mijlenver uit elkaar liggen, maar qua radicaliteit zijn de twee quasi identiek.

Brussels Philharmonic verzoent enkele intense, compacte composities van Boulez met de ongehoorde grote vorm van Cages Concert voor prepared piano. Muziek die ondertussen goed een halve eeuw oud is, maar nog steeds vooruitstrevend klinkt.

THE BOULEZ-CAGE CORRESPONDENCE

Pierre Boulez en John Cage houden er op het eerste zicht nogal onverzoenbare visies op hun vak op na. Toch belette dat deze twee pilaren van de avant-garde niet om het bij hun eerste ontmoeting in Parijs in 1949 meteen uitstekend met elkaar te kunnen vinden. In een intense briefwisseling deelden ze hun ideeën en fungeerden ze als elkaars klankbord, maar spraken ze evengoed gewoon over hun vakantieplannen.

“Hou me op de hoogte van je experimenten,” schreef Boulez aan Cage. “Onze [Amerikaanse] muziek klinkt maar zwakjes. In werkelijkheid ben jij de enige die me interesseert,” antwoordde die – om nadien alsnog een update over zijn eigen werk te geven. Het zijn fascinerende tijdsdocumenten waarin twee iconen reflecteren op hun eigen creaties en op de culturele kringen waarin ze werken. Een unieke kijk in het hoofd van de twee grootheden, en op hun bijzondere visies op componeren.