muziekdirecteur
Kazushi Ono 大野 和士
Kazushi Ono is back in Brussels! Deze bijzonder gepassioneerde dirigent (‘een fenomeen’ volgens Le Figaro) verdeelt vanaf september ‘22 zijn tijd tussen Tokyo (waar hij muziekdirecteur is van Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra en artistiek directeur van het New National Theatre Tokyo) en Brussel, waar hij start als muziekdirecteur bij Brussels Philharmonic: "Ik ben erg onder de indruk van de volle klank, de flexibiliteit en de passie van de musici."
Kazushi Ono heeft een speciale band met de hoofdstad: van 2002 tot 2008 woonde en werkte hij er als muziekdirecteur bij De Munt - en tot op vandaag heeft hij een huis in Brussel. ‘Het is altijd een beetje thuiskomen in Brussel, hier voel ik het spannende en eclectische van de Europese kunsten stromen’.
Het wordt ook thuiskomen bij Brussels Philharmonic, want de visie van Kazushi Ono heeft vele raakvlakken met die van het orkest: de authenticiteit waarmee het grote repertoire levend gehouden wordt, de permanente zoektocht naar innovatie en evolutie, het engagement om muziek van vandaag en morgen een centrale plek te geven, de passie om de liefde voor symfonische muziek breed en genereus te delen.
ik wil mijn musici bevrijden
"Mijn doel als dirigent is mijn musici te bevrijden en los te laten, en hen muziek te laten maken. Dat is erg belangrijk, want een dirigent produceert geen enkele klank. Het is pas wanneer de musici voelen dat je als dirigent gefocust bent op die unieke dialoog met de componist, dat je ze stimuleert om te musiceren op een diepe en authentieke manier."
niet samenspelen - samen zijn
"Na zoveel jaren in het vak heb ik geleerd hoe je een orkest laat samenspelen - maar muziek gaat veel verder dan dat. Het allerbelangrijkste is niet samenspelen, maar hoe je de musici samen laat zijn - zacht zwevend, of net intens bijvoorbeeld."
een kathedraal van klank
"Uiteindelijk is de klank van een goed orkest een samenkomen van de vele beelden die elke individuele muzikant creëert, en reikt de klank hoog de lucht in als één instrument, of het dak van een schitterende gotische kathedraal."
"Mijn ideale ‘sound’ is er eentje die oprijst - als een monumentale kathedraal die zich verheft, imposant maar vol verfijnde details."
the art of relativity
"Ik vind het enorm belangrijk om muziek van onze tijd te programmeren. Ik hou van een mix tussen bekende werken uit de 18de en 19de eeuw en nieuw werk als start van het concert of tweede deel. Als je repertoire uit verschillende periodes bij elkaar zet, kan het publiek makkelijker de verschillen herkennen en zo elk stuk apart beter begrijpen. Het opent de oren - ik noem het ‘the art of relativity’. Een publiek kan vertrouwd zijn met muziek van Mozart, maar als ze dat naast Brahms of Messiaen horen, ontdekken ze een andere dimensie. Net zoals je na het horen van een hedendaags werk Le sacre du printemps van Stravinsky haast klassiek vindt."