Peter Eötvös hoort bij het selecte kransje componisten dat ook dirigeert – of dirigenten die ook componeren. En hoe: voor Eötvös is muziek een intensieve manier van communiceren tussen componist, uitvoerder en publiek. ‘Componeren betekent voor mij het betoveren van mijn publiek met klank. Dat fascineert me: een techniek die me het ondenkbare laat omzetten in geluid.’

De band van Peter Eötvös met Béla Bartók dateert al uit zijn jeugd: ‘Ik speelde zijn werk van jongs af aan, en op verschillende instrumenten: fluit, piano en slagwerk!’ Zijn opera in één act Senza Sangue, gebaseerd op de gelijknamige novelle van Alessandro Baricco, spiegelt het verhaal van Bartóks Hertog Blauwbaards Burcht. Geschreven voor eenzelfde bezetting, met een gelijkaardige thematiek en slechts twee protagonisten is het gecomponeerd om samen met Blauwbaard uit te voeren.

In beide verhalen is er een psychologische strijd tussen de vrouw en de man, het heden en het verleden, hoop en wanhoop. Maar waar in Senza Sangue beide protagonisten gelouterd uit de strijd komen, eindigt Blauwbaards laatste vrouw mee in het duistere verleden van haar echtgenoot.